- карачкыл
- 1. прил.
1) тёмный, чёрный
күк йөзен карачкыл болытлар каплап алган — не́бо покры́ли чёрные ту́чи
2) сму́глый, черня́вый; черноли́цый2. сущ.карачкыл йөз — сму́глое лицо́
не́что чёрное, тёмное очерта́ние, тёмный силуэ́ттирә-якта әллә нинди карачкыллар күренә — вокру́г видне́ются каки́е-то тёмные силуэ́ты
Татарско-русский словарь, 56000 слов, 7400 фразеологических выражений. - Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова. 2007.